مسائل زیادی نظیر محیط رحم ( که می تواند تاثیرات مهمی در زندگی آینده نوزاد داشته باشد ) می تواند زمینه ساز بروز دیابت را در فرد فراهم کند . به طور مثال مواجهه جنین درون رحم با هیپرگلیسمی مادر ، سبب هیپرانسولینمی در جنین و افزایش چربی جنین می شود . این امر سبب ایجاد چاقی و مقاومت به انسولین در دوران کودکی و نیز سبب اختلال در تحمل گلوکز در بزرگسالان می شود. در این مقاله به موضوع دیابت در بارداری پرداخته شده است.
نوع دیابت در افراد غیرباردار بر اساس اتیوپاتوژنز و تظاهرات پاتوفیزیولوژیک آن تعیین می شود . کمبود مطلق انسولین مشخصه دیابت نوع یک است ، در حالی که نقص در ترشح انسولین یا مقاومت به انسولین مشخصه دیابت نوع دو محسوب می شود . تخریب سلول های بتای پانکراس می تواند در هر سنی آغاز شود اما دیابت نوع یک اغلب از نظر بالینی ، قبل از 30 سالگی آشکار می شود . دیابت نوع دو معمولا در سنین بالا ایجاد می شود . اما به طور روز افزون در بالغین جوان تر چاق تر دیده می شود .
در مورد زایمان زودرس بیشتر بدانید.
انواع
این عارضه را می توان به ترتیب زیر تقسیم بندی کرد . اگر دیابت مادر ، قبل از بارداری تشخیص داده شود ، دیابت وی ، دیابت قبل از بارداری یا دیابت آشکار نامیده می شود و اگر دیابت مادر در طی حاملگی تشخیص داده شود ، دیابت وی ، دیابت بارداری نامیده می شود.
در مورد لابیاپلاستی بیشتر بدانید.
علائم دیابت بارداری چیست؟
دیابت شایع ترین عارضه طبی در حاملگی است . زنانی که میزان گلوکز پلاسمای آنان در یک نمونه تصادفی بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر است و علائمی مانند پرنوشی ، پلی اوری و کاهش وزن غیر قابل توجیه را نشان می دهند و یا گلوکز ناشتای خون آنان بیش از 125 میلی گرم در دسی لیتر باشد ، مبتلا به دیابت آشکار هستند . گلوکزوری اغلب نشان دهنده اختلال تحمل گلوکزی نیست بلکه افزایش فیلتراسیون گلومرولی را نشان می دهد با وجود این تشخیص گلوکوزوری در زنان باردار عبارتند از سابقه خانودگی دیابت ، سابقه به دنیا آوردن نوزاد بزرگ ،گلوکوزوری پایداری یا سقط های بدون توجیه .
در مورد اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر بیشتر بدانید.
تشخیص دیابت بارداری
استفاده از واژه حاملگی به این معنی است که این اختلال ( دیابت ) در اثر بارداری القا می شود و عامل احتمالی آن ، تشدید تغییرات فیزیولوژیک در متابولیسم گلوکز است . توضیح دیگر در این زمینه این است که دیابت حاملگی در واقع همان دیابت نوع دو است که در دوران حاملگی آشکار یا شناسایی می شود . احتمال مرگ جنین در مواردی که دیابت حاملگی خوب درمان شده است ، تفاوتی با جمعیت عمومی ندارد . مهمترین نگرانی که در دوره پری ناتال مطرح می شود رشد بیش از حد جنین است که ممکن است منجر به ترومای زایمانی هم برای مادر و هم برای جنین شود . بیش از نیمی از زنان مبتلا به دیابت حاملگی در نهایت در طی 20 سال بعدی ، مبتلا به دیابت آشکار می شوند . ارزیابی خطر دیابت بارداری ، باید در اولین ویزیت پره ناتال انجام شود .
0 دیدگاه